TELEINFORMATYKA- Teleinformatyka, ICT (akronim od ang. Information and Communication Technologies) – dział telekomunikacji i informatyki, zajmujący się technologią przesyłu informacji oraz narzędziami logicznymi do sterowania przepływem oraz transmisją danych za pomocą różnych medium. Jest obecnie uznawane za jedną z ważniejszych gałęzi IT. Termin ICT został pierwszy raz użyty w 1997 roku w Wielkiej Brytanii przez Dennisa Stevensona w dokumencie[1] o tytule „The Independent ICT in Schools Commission (1997) Information and Communications Technology in UK Schools, an independent inquiry” („Komisja ds. niezależnej teleinformatyki w szkołach (1997) Teleinformatyka w szkołach w Wielkiej Brytanii, działania niezależne”) wystosowanego do rządu Wielkiej Brytanii i szerzony przez kolejne dokumenty dotyczące szkolnictwa w tym kraju w 2000 roku. Polskie określenie Teleinformatyka było używane na początku XXI wieku w dokumentach i reklamówkach wydawanych przez Telekomunikację Polską S.A.[2] (dodatek reklamowy do „Rzeczpospolitej” nr 244 (5714) 18 października 2000 r.), mimo iż stosowana w praktyce była od lat 80. XX wieku. Teleinformatyka opisuje również komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, wśród których jedno jest hostem, który udostępnia konkretne usługi, a inne pełnią rolę terminali przyłączonych do niego za pomocą linii telekomunikacyjnej (łącze stałe lub komutowane). Terminale za pomocą sesji zdalnych logują się do hosta i uruchamiają na nim aplikacje (programy), które wykorzystują jego zasoby (pamięć operacyjną, cykle procesora, pamięć dyskową itp.). Host dysponuje przeważnie bardzo wydajną jednostką centralną (jeden procesor lub więcej) i bardzo dużą ilością pamięci. Terminal zaś może mieć jedynie minimalne możliwości, które są przeważnie ułamkiem tych, którymi dysponuje host. Ważne jest by dysponował taką wydajnością i ilością pamięci, która pozwoli mu załadować przynajmniej okrojoną wersję systemu operacyjnego i uruchomić klienta sesji zdalnej, który umożliwi dalsza pracę na zdalnym hoście. Termin ICT jest również używany w odniesieniu do wszelakiej maści połączeń audio-wideo, czy telefonu sieci z sieciami komputerowymi, za pomocą jednego okablowania lub połączenia. Istnieje wiele powodów ekonomicznych (m.in. ogromne oszczędności pieniężne z likwidacji sieci telefonicznych (PSTN)), dla których połączenia audio-wideo, zarządzanie budynkami oraz sieci telefoniczne z systemami sieci komputerowych mogą (i powinny) być realizowane przy pomocy jednego przewodu/kabla i jednolitego systemu zarządzania. Przykładem zastosowania teleinformatyki i połączenia przesyłu telefonii i zastosowań informatycznych, jest powszechnie stosowana technologia VOIP, która bez ograniczeń i limitów może śmiało konkurować z tradycyjnym telefonem i przekazywaniem dźwięku/obrazu. Innym przykładem sesji zdalnej może być praca za pomocą protokołu SSH na serwerach linuksowych.